Westport, Greymouth en Franz Josef! Inclusief de SKYDIVE!!
7 januari 2018 - Christchurch, Nieuw-Zeeland
Westport:
24 december kwamen we dan aan in Westport. Hier hadden we een campingplaats geboekt voor ons tentje voor 2 nachten. Dit was dus de plek geworden waar bij kerstavond en 1e kerstdag zouden zitten. Als eerste gingen we wat eten en drinken inslaan. Daarna gingen we eigenlijk meteen door naar iemand die we al een keer eerder (in River Valley) hadden ontmoet. Na wat rondvragen bij zijn hostel kwamen we erachter dat er een aantal mensen na het eten de zonsondergang vanaf het strand wilden zien. Dat hebben wij dan ook maar gedaan, maar helaas waren wij te laat met voor de zonsondergang omdat het eten maken wat uitliep ;). Het was wel een raar gevoel om tijdens kerstavond tot ergens 's nachts op het strand te kunnen zitten met korte broek en korte mouwen, maar ik moet wel toegeven dat we er wel een kampvuur bij gemaakt hadden dus dat scheelde ook weer. Op 1e kerstdag hebben we eigenlijk niet eens zoveel gedaan. Was een rustige dag waarin we wel nog even naar het strand gingen. Voor in de avond hadden we vlees ingeslagen om te gaan barbecuen. Ook weer iets van mijn bucketlist af: BBQen tijdens kerst. Na het BBQen begon het helaas te regenen. En wij wisten nog niet zo zeker of onze tent helemaal waterdicht was, dus dat werd maar afwachten... Toen was er ook nog eens een luchtalarm wat midden in de nacht (03.15) afging, maar gelukkig was het alleen een waarschuwing. Een paar uurtjes later werden we wakker en kwamen we erachter dat, door de tent in en uitlopen tijdens de regen, de tent toch wel een beetje nat van binnen was. Helaas... Gelukkig nog genoeg tijd gehad om de spullen te drogen voordat we op tweede kerstdag richting Greymouth vertrokken.
Link foto's:
http://mikaelvanzwam.reislogger.nl/foto/westport
Greymouth:
Op tweede kerstdag waren we van plan om richting Greymouth te rijden. Op de weg van Westport naar Greymouth reden we langs de oceaan. Echt een hele mooie route om over te rijden. Daarnaast waren de Pancake Rocks op de route. Dit zijn eigenlijk rotsen die laagje voor laagje gevormd zijn. Zo ziet het er eigenlijk als allemaal verschillen plakken op elkaar uit (zie foto's). Vandaar de naam Pancake Rocks. Ook deze waren zeer indrukwekkend om te zien. Daarna vertrokken we verder naar Greymouth. Eenmaal daar aangekomen kwamen we erachter dat Greymouth niet zo groot en gezellig. Vandaar dat we een campingplaats hadden geboekt iets terug op de route. Niet de meest geweldige camping maar prima voor 1 nachtje. Want de 27e vertrokken we alweer naar Franz Josef om er op tijd te zijn i.v.m. mij skydive :)
Link foto's:
http://mikaelvanzwam.reislogger.nl/foto/greymouth
Franz Josef:
De 27e was het alweer zover. We vertrokken richting Franz Josef. Dit was eigenlijk de enige datum die vast stond omdat ik de 28e een skydive geboekt had. Op de weg naar Franz Josef kwamen we nog langs Lake Mahinapua. Een erg mooi meer met op de achtergrond de Southern Alps met onder andere de Mount Cook (hoogste berg van Nieuw-Zeeland). In Franz Josef aangekomen gingen we opzoek naar een campingplaats. Alleen we kwamen er al snel achter dat er alleen een klein plekje op de stenen ondergrond vrij was. Dit zou dus betekenen dat we met ons tentje op de stenen ondergrond zouden moeten slapen of in de auto. Dit besloten we dan ook maar niet te doen en in plaats daarvan een hostel te boeken voor 2 nachten. Uiteindelijk bleek dat een goede keuze geweest te zijn want de bedden in het hostel waren verassend goed. Maar goed, het moment waar ik al 8 dagen op wachtte was bijna zover. De volgende dag (28e) ging ik namelijk de hoogste skydive van Nieuw-Zeeland doen (19.000 feet = ongeveer 6 km). Ik was eigenlijk totaal niet zenuwachtig geweest maar toen ik om 3 uur incheckte en hoorde dat we nog in de wacht werden gezet vanwege de wind, voelde ik toch wel dat het bijna ging gebeuren. Mijn travelbuddy Veerle was van plan om de skydive in Wanaka te doen, maar ze wilde eigenlijk niet wachten om het te doen. Dit omdat ze toch een beetje zenuwachtig was en dan kon ze het maar beter heel impulsief doen. Gelukkig was er, nadat er iemand uitviel vanwege oorontsteking, ook een plek voor haar om te skydiven. Dus om half 4 zaten we dan met zijn 2en in de bus richting de drop off zone. Daar aangekomen moesten we een pak aantrekken tegen de kou en een harnas waardoor je vastgekoppeld kon worden aan de instructeur. In totaal vertrok het skydive vliegtuigje 3x om de mensen omhoog te brengen. Veerle zat in het eerste vliegtuigje en ik moest wachten tot de 2e lading. Het was wel erg raar om in een keer allemaal parachutisten te zien. Veerle vond het in ieder geval erg leuk. Toen was het mijn beurt. Nog even een interview gemaakt vlak voordat ik vertrok. Dit voor mijn filmpje van de skydive (link naar mijn skydive filmpje: https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1551559944932957&id=100002368995143). En daarna vertrokken we de lucht in. Heel erg mooi uitzicht (de foto's met alleen het uitzicht op mn blog zijn helaas van een andere dag, zo onbewolkt was het bij mij helaas niet). We vlogen onder andere over de Franz Josef Glacier heen en richting de oceaan. Tijdens de rit werd ik voor de tweede keer geïnterviewd. Vlak na het interview (10.000 feet) moesten we zuurstofmaskertjes opdoen. Deze bleven op tot vlak voor de sprong. Zoals je in het filmpje ziet sprongen 2 mensen al uit het vliegtuig bij 16.500 feet waardoor we nog maar met 2 skydivers overbleven. Nu was het moment toch echt daar. De deur ging open en ik werd door mijn instructeur over de rand geschoven waardoor ik eigenlijk al buiten het vliegtuig zat. Een paar seconden later sprongen we eruit en begon mij freefall van 80+ seconden. Op het begin moest je je handen gekruist voor je houden en als de instructeur jou 2x op je schouder zou tikken moet je doen wat je wilde met je armen. Alleen ik had voor een best lange tijd totaal niet door dat hij al een paar keer om mijn schouder tikte. Ik voelde gewoon niks door al de tegenwind. Ondanks dat het toch echt 80+ seconden waren van vrije val voelde het alsof het maar 10 seconden waren. Wel de beste 10 seconden van mijn leven zo'n beetje. Want want een gevoel was dar zeg. Toen klapte de instructeur de parachute uit en dan rem je in een keer heel erg af en dat voel je wel. Daarna nog een beetje door de lucht heen cruisen en om me heen gekeken. De landing was erg relaxed. Na de landing was het dan tijd voor mijn laatste interview. Ik wilde eigenlijk meteen weer nog een keer gaan, maar het zat er toch echt op :(. Even later zaten we alweer in het hostel. We hadden geen zin meer om te koken dus Veerle en ik gingen maar uiteten. We vonden trouwens ook wel dat we het verdiend hadden. De volgende dag gingen we nog een walk naar de voet van de Franz Josef Glacier en daarna vertrokken we voor 1 nacht naar Fox Glacier om daar 2 mensen (Romi en Maartje) van de groep waarmee ik vanuit NL vloog te bezoeken.
Link foto's:
http://mikaelvanzwam.reislogger.nl/foto/franz-josef-inclusief
24 december kwamen we dan aan in Westport. Hier hadden we een campingplaats geboekt voor ons tentje voor 2 nachten. Dit was dus de plek geworden waar bij kerstavond en 1e kerstdag zouden zitten. Als eerste gingen we wat eten en drinken inslaan. Daarna gingen we eigenlijk meteen door naar iemand die we al een keer eerder (in River Valley) hadden ontmoet. Na wat rondvragen bij zijn hostel kwamen we erachter dat er een aantal mensen na het eten de zonsondergang vanaf het strand wilden zien. Dat hebben wij dan ook maar gedaan, maar helaas waren wij te laat met voor de zonsondergang omdat het eten maken wat uitliep ;). Het was wel een raar gevoel om tijdens kerstavond tot ergens 's nachts op het strand te kunnen zitten met korte broek en korte mouwen, maar ik moet wel toegeven dat we er wel een kampvuur bij gemaakt hadden dus dat scheelde ook weer. Op 1e kerstdag hebben we eigenlijk niet eens zoveel gedaan. Was een rustige dag waarin we wel nog even naar het strand gingen. Voor in de avond hadden we vlees ingeslagen om te gaan barbecuen. Ook weer iets van mijn bucketlist af: BBQen tijdens kerst. Na het BBQen begon het helaas te regenen. En wij wisten nog niet zo zeker of onze tent helemaal waterdicht was, dus dat werd maar afwachten... Toen was er ook nog eens een luchtalarm wat midden in de nacht (03.15) afging, maar gelukkig was het alleen een waarschuwing. Een paar uurtjes later werden we wakker en kwamen we erachter dat, door de tent in en uitlopen tijdens de regen, de tent toch wel een beetje nat van binnen was. Helaas... Gelukkig nog genoeg tijd gehad om de spullen te drogen voordat we op tweede kerstdag richting Greymouth vertrokken.
Link foto's:
http://mikaelvanzwam.reislogger.nl/foto/westport
Greymouth:
Op tweede kerstdag waren we van plan om richting Greymouth te rijden. Op de weg van Westport naar Greymouth reden we langs de oceaan. Echt een hele mooie route om over te rijden. Daarnaast waren de Pancake Rocks op de route. Dit zijn eigenlijk rotsen die laagje voor laagje gevormd zijn. Zo ziet het er eigenlijk als allemaal verschillen plakken op elkaar uit (zie foto's). Vandaar de naam Pancake Rocks. Ook deze waren zeer indrukwekkend om te zien. Daarna vertrokken we verder naar Greymouth. Eenmaal daar aangekomen kwamen we erachter dat Greymouth niet zo groot en gezellig. Vandaar dat we een campingplaats hadden geboekt iets terug op de route. Niet de meest geweldige camping maar prima voor 1 nachtje. Want de 27e vertrokken we alweer naar Franz Josef om er op tijd te zijn i.v.m. mij skydive :)
Link foto's:
http://mikaelvanzwam.reislogger.nl/foto/greymouth
Franz Josef:
De 27e was het alweer zover. We vertrokken richting Franz Josef. Dit was eigenlijk de enige datum die vast stond omdat ik de 28e een skydive geboekt had. Op de weg naar Franz Josef kwamen we nog langs Lake Mahinapua. Een erg mooi meer met op de achtergrond de Southern Alps met onder andere de Mount Cook (hoogste berg van Nieuw-Zeeland). In Franz Josef aangekomen gingen we opzoek naar een campingplaats. Alleen we kwamen er al snel achter dat er alleen een klein plekje op de stenen ondergrond vrij was. Dit zou dus betekenen dat we met ons tentje op de stenen ondergrond zouden moeten slapen of in de auto. Dit besloten we dan ook maar niet te doen en in plaats daarvan een hostel te boeken voor 2 nachten. Uiteindelijk bleek dat een goede keuze geweest te zijn want de bedden in het hostel waren verassend goed. Maar goed, het moment waar ik al 8 dagen op wachtte was bijna zover. De volgende dag (28e) ging ik namelijk de hoogste skydive van Nieuw-Zeeland doen (19.000 feet = ongeveer 6 km). Ik was eigenlijk totaal niet zenuwachtig geweest maar toen ik om 3 uur incheckte en hoorde dat we nog in de wacht werden gezet vanwege de wind, voelde ik toch wel dat het bijna ging gebeuren. Mijn travelbuddy Veerle was van plan om de skydive in Wanaka te doen, maar ze wilde eigenlijk niet wachten om het te doen. Dit omdat ze toch een beetje zenuwachtig was en dan kon ze het maar beter heel impulsief doen. Gelukkig was er, nadat er iemand uitviel vanwege oorontsteking, ook een plek voor haar om te skydiven. Dus om half 4 zaten we dan met zijn 2en in de bus richting de drop off zone. Daar aangekomen moesten we een pak aantrekken tegen de kou en een harnas waardoor je vastgekoppeld kon worden aan de instructeur. In totaal vertrok het skydive vliegtuigje 3x om de mensen omhoog te brengen. Veerle zat in het eerste vliegtuigje en ik moest wachten tot de 2e lading. Het was wel erg raar om in een keer allemaal parachutisten te zien. Veerle vond het in ieder geval erg leuk. Toen was het mijn beurt. Nog even een interview gemaakt vlak voordat ik vertrok. Dit voor mijn filmpje van de skydive (link naar mijn skydive filmpje: https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1551559944932957&id=100002368995143). En daarna vertrokken we de lucht in. Heel erg mooi uitzicht (de foto's met alleen het uitzicht op mn blog zijn helaas van een andere dag, zo onbewolkt was het bij mij helaas niet). We vlogen onder andere over de Franz Josef Glacier heen en richting de oceaan. Tijdens de rit werd ik voor de tweede keer geïnterviewd. Vlak na het interview (10.000 feet) moesten we zuurstofmaskertjes opdoen. Deze bleven op tot vlak voor de sprong. Zoals je in het filmpje ziet sprongen 2 mensen al uit het vliegtuig bij 16.500 feet waardoor we nog maar met 2 skydivers overbleven. Nu was het moment toch echt daar. De deur ging open en ik werd door mijn instructeur over de rand geschoven waardoor ik eigenlijk al buiten het vliegtuig zat. Een paar seconden later sprongen we eruit en begon mij freefall van 80+ seconden. Op het begin moest je je handen gekruist voor je houden en als de instructeur jou 2x op je schouder zou tikken moet je doen wat je wilde met je armen. Alleen ik had voor een best lange tijd totaal niet door dat hij al een paar keer om mijn schouder tikte. Ik voelde gewoon niks door al de tegenwind. Ondanks dat het toch echt 80+ seconden waren van vrije val voelde het alsof het maar 10 seconden waren. Wel de beste 10 seconden van mijn leven zo'n beetje. Want want een gevoel was dar zeg. Toen klapte de instructeur de parachute uit en dan rem je in een keer heel erg af en dat voel je wel. Daarna nog een beetje door de lucht heen cruisen en om me heen gekeken. De landing was erg relaxed. Na de landing was het dan tijd voor mijn laatste interview. Ik wilde eigenlijk meteen weer nog een keer gaan, maar het zat er toch echt op :(. Even later zaten we alweer in het hostel. We hadden geen zin meer om te koken dus Veerle en ik gingen maar uiteten. We vonden trouwens ook wel dat we het verdiend hadden. De volgende dag gingen we nog een walk naar de voet van de Franz Josef Glacier en daarna vertrokken we voor 1 nacht naar Fox Glacier om daar 2 mensen (Romi en Maartje) van de groep waarmee ik vanuit NL vloog te bezoeken.
Link foto's:
http://mikaelvanzwam.reislogger.nl/foto/franz-josef-inclusief
